Vandaag zijn we onze eerste reisdag met de huurauto op pad geweest. Nadat Erwin in het winkeltje in het hotel nog wat kleren had gescoord stapten we tegen elven in de Peugeot. Eindbestemming voor vandaag: Viñales, een tochtje van nog geen 200 kilometer. Ik vind het best spannend, zo’n rit. Ik heb geen idee wat we kunnen verwachten.
Van Havana naar Mariel is het best wel druk op de weg. Veel oldtimers met grote, zwarte rookpluimen achter hun kont. Ook komen we veel “paard-en-wagens” tegen. Arme paardjes, het is 35 graden. Met de grote gaten in de weg valt het tot nu toe wel mee. Vanaf Mariel rijden we tot Pinar del Rio over een vierbaans weg, de A4. Het is raar. Ten eerste rijdt iedereen op de linkerbaan. Op de rechterbaan rijden de brommers, scooters, fietsers en paardenkarren. Er lopen zelfs mensen op die weghelft, ook tegen het verkeer in. Bij de viaducten die we passeren staan hele groepen mensen op de weg te wachten, op de bus? Later zien we dat een soort van grote trucks fungeren als “bus”. In de luxe versie kunnen mensen zitten. In de andere versie staan ze achterin de laadbak. Tot twee keer toe loopt er iemand vanonder het viaduct op onze auto af, terwijl ik 80 km rijd. Ik twijfel wat ik moet doen maar besluit om er om heen te rijden en niet te stoppen. Raar! Als we van de snelweg af richting Viñales rijden wordt de weg erg slecht. Grote, diepe kuilen en veel drukte van paardenkarren, brommers en wandelaars. Van al die drukte let ik niet goed op bij een kruising waardoor ik doorrij bij een knipperend rood “stoplicht”. Er staat een meneer in een uniform en die gebaart dat ik moet stoppen. Dat doe ik maar. Ik krijg een preek over dat ik goed uit moet kijken, het stoplicht is stuk. Dan komt de aap al uit de mouw. Meneer wil dat wij iemand meenemen naar Viñales. Omdat het openbaar vervoer slecht geregeld is op Cuba zijn Cubanen verplicht om lifters mee te nemen. Langs de snelweg zagen we geregeld mensen met geld wapperen. Cubanen hebben een ander kentekennummerbord dan dat wij op onze huurauto hebben. Het is voor Cubanen dus heel duidelijk met wie ze mee kunnen rijden en met wie niet. De verhuurmaatschappij heeft ons verboden om mensen mee te nemen. Dat moet ik bijna 5 keer tegen de meneer zeggen. Uiteindelijk mogen we doorrijden. Achteraf denk ik dat de mannen op de snelweg die ons wilde laten stoppen hetzelfde van plan waren. We stoppen bij een restaurant wat er leuk uitziet maar waar het eten echt niet lekker is. Ondertussen barst er een onweersbui los. Eigenlijk best lekker want de temperatuur daalt van 36 graden naar 28 graden en er waait een koelere wind.
Een mooie plek
maar het eten viel wat tegen
“Hie kiek oe an”
We tuffen verder. Eerst naar een uitzichtpunt bij Hotel Los Jazmines. Van hieruit hebben we een prachtig uitzicht over de Viñalesvalei. Een prachtig gezicht met nu als extra attractie enorme onweersflitsen die zich in de grond boren. Spectaculair!
Hotel Los Jazmines 
Uitzicht over de
Viñales valei
Donkere donderwolken 
Viñales Valei met mogotes 
Bertha ziet er hier anders uit 
“Cheese”
We rijden verder naar een Tabaksplantage maar omdat we het niet goed kunnen vinden besluiten we om dit maar over te slaan en verder te rijden naar de Mural de la Prehistoria, een enorme muurschildering. De route naar de muurschildering staat goed aangegeven. Het is hier prachtig, groen en bergachtig. Door de onweersbuien hangt er een lichte nevel in het dal. Na al het “Havanageweld” is het hier heerlijk relaxt. De barman maakt voor ons een mojito, drinks are included! In het winkeltje koop ik Montecristo sigaren voor Richard en Babis.
Sigaren voor
Babis en Richard
Drie Mojito’s 
Dan is het al bijna vijf uur en besluiten we op zoek te gaan naar onze Casa Particulara. We slapen vannacht bij Cubanen thuis. Het adres dat op de voucher staat is niet te vinden. Uiteindelijk vraagt Erwin een paar Cubaanse dames om hulp. Het hele gezin schiet te hulp, mevrouw gaat bellen en zelfs oma komt in een prachtige pyjama of jurk kijken wat er aan de hand is. Uiteindelijk spreekt Erwin met de eigenaar van de Casa af bij een barretje zodat ze ons er naar toe kan brengen. De Casa ziet er keurig uit.
Onze Casa Particulara voor vannacht 
Mooi opgemaakte bedjes
Viñales is een schattig dorpje. Er staan allemaal lage, vierkante huisjes met een veranda er voor met een paar schommelstoelen. Ieder huisje heeft weer een andere kleur. De meeste huisjes zien er keurig uit. We lopen een rondje over de markt. Elk stalletje verkoopt hetzelfde. Aan de hoofdstraat van Viñales zitten allemaal leuke barretjes en restaurants. We horen Cubaanse muziek.
Op het terras van een van de barretjes speelt een liveband, gezellig. We drinken alledrie nog een cocktail. Het eten is deze keer prima. In de Casa spring ik onder de douche en daarna in bed. Morgen moeten we vroeg uit de veren.
Overal leuke terrasjes 
Paard en wagen (en man) 
Overal leuke terrasjes 
Cubaanse muziek 
Een cocktail en een sigaar
Klik hier als je meer wilt weten over de Viñales valei en wat je er allemaal kunt zien en beleven.
