En toen waren we ingesneeuwd! Afgesloten van de rest van de wereld. Heel Goms is afgesloten wegens lawinegevaar: “Lawinengefahr auf der Stufe 4”. Dat wordt dus geen skiën vandaag. We balen een beetje heel erg. Buiten sneeuwt het nog steeds.
Bij lawinegevaar worden de dorpen in Goms afgesloten met een slagboom. Je kunt het dorp niet meer uit totdat het gevaar is geweken. We besluiten om maar een stukje te gaan lopen. Zelfs dat is nog een hele toer, er ligt inmiddels vijftig centimeter sneeuw. Onze auto is helemaal verstopt onder een dikke pak sneeuw. Dat wordt nog een klusje als we die uit moeten graven.
Er zijn meer mensen die van de nood een deugd maken en er met gezin en hond op uittrekken. De hoofdweg is verdwenen onder een dikke, witte sneeuwdeken. Aan het eind van het dorp wordt al hard gewerkt aan het schoonmaken van de weg. We hopen maar dat het een teken is dat het lawinegevaar en de wegafsluiting snel van de baan is.
Het dorp ligt er overigens prachtig bij. Op de daken ligt een dikke deken van sneeuw. De donkerbruine Wallisser boerderijtjes staan in de sneeuw te pronken.
Het uitgraven van de auto de volgende dag was nog een hele klus. Na een uur graven lukte het niet om de auto van zijn plek te krijgen. We hadden alleen aan de linkerkant een sneeuwketting. De sneeuwketting aan de rechterkant was stuk gegaan en konden we niet meer gebruiken. Door flink wat grind en zand voor de banden te strooien en het nodige stuur- en schakelwerk kwam de auto uiteindelijk na twee uren prutsen van zijn plek. Mijn dochter Verena heeft er een filmpje van gemaakt. Aan mijn gezicht is duidelijk te zien dat ik “not amused” was.
