Wat een enorm taaie reis was het vandaag van Viñales naar Cienfuegos. 420 kilometer rijden op 1 dag is in Europa al een klus. Hier op Cuba krijg je er nog was hindernissen bij zoals paardenkarren, spring-voor-de-auto-meneren, diepe kuilen en enorme hobbels in de weg en vandaag ook nog eens enorm noodweer. Donder, bliksem en bakken regen waardoor de hele weg blank stond en de kuilen en hobbels slecht tot niet te zien waren. De 4,5 uur die voor deze tocht stond volgens Maps.Me zijn uiteindelijk 7 uren geworden waarvan 3 kwartier pauze om iets te eten.
Tabaksbladeren die hangen te drogen 
Zo steek je een sigaar aan
We zijn vanmorgen in Viñales eerst nog naar een tobaccofarm geweest waar ze naast tabak ook koffie, avocado en andere fruitsoorten verbouwen. Er werd ons verteld hoe een tabaksplant een sigaar wordt. We hebben gezien hoe een sigaar gerold wordt en we hebben er zelfs een mogen roken. Daarbij kregen we een romertje bijzondere rum die ze er ook maakten. Op de vroege morgen een sigaar en rum. Dat begint goed.
Bananen 
Honingrum 
Koffiebonen 
Rum bij de kokosnoot?? 
Avocado’s in de boom
Om half 11 vertrokken we uit Viñales. Bij de kruising met het kapotte stoplicht werden we opnieuw door iemand aangehouden. Eerst geklets over het kapotte stoplicht en daarna werd ons dwingend verzocht om iemand mee te nemen. We waren deze keer voorbereid maar toch voelden we ons geïntimideerd. Niet fijn. Rijden in Cuba blijft een hele belevenis. We rijden over 4 en zelfs 6-baans wegen. Op de rondweg om Havana was het echt heel druk maar de meeste tijd rijden we helemaal in ons uppie op de weg. Het systeem van de viaducten begrijp ik nu ook beter. Onder een viaduct verzamelen mensen omdat ze daar in de schaduw wachten op vervoer. Dat kan een bus zijn maar er rijden hier ook van die enorme Russische trucks met een grote laadbak die fungeren als taxi. Mensen worden als vee vervoerd en het doet me een beetje denken aan de manier waarop Joden in de oorlog werden afgevoerd. Anderen kiezen er voor om langs de weg te staan en te wapperen met geld in de hoop dat iemand ze meeneemt. Ik heb ergens gelezen dat het voor Cubanen verplicht is om lifters mee te nemen. Wij tuffen in elk geval door. Op de snelweg zien we vandaag naast bussen, taxi’s (spliksplinternieuwe Lada’s), de Russische taxitrucks en oldtimers ook veel enorme vrachtwagens. Oldtimers en de Russische taxitrucks altijd voorzien van een enorme zwarte rookpluim achter hun kont. Lang leve het milieu! Omdat het op de route ligt wilde ik graag vandaag naar het mooiste strand van Cuba: Playa Giron. We doen een poging om er naar toe te rijden maar besluiten om maar niet te gaan. De weg er naar toe is erg slecht, de regen komt met bakken uit de hemel en het onweert en het kost veel te veel tijd waardoor we misschien in het donker naar Cienfuegos moeten rijden, en dat is iets wat we niet willen.
Tegen zessen hebben we ons hotel gevonden. Erwin en Verena gaan zwemmen. Ik ga douchen. We besluiten om in de buurt van het hotel een restaurant te zoeken en om morgen Cienfuegos te bekijken. Daar hebben we nu alledrie geen zin meer in.
We vinden een restaurant op de derde verdieping van een woning waar we een prachtig uitzicht hebben over de Baai van Cienfuegos. Het eten is ook nog eens erg lekker. Mjom. We zien een prachtige zonsondergang. Na het eten drinken we in de mooie tuin van Hotel Palacio de Valle nog een Mojito en een glaasje rum van 7 jaar oud, die we alledrie niet echt lekker vinden. En dan is het echt wel bedtijd.
