Het is een mooie dag vandaag. We besluiten om te gaan wandelen in het Binntal.
Vanuit Grafschaft Biel rijden we eerst naar Fiesch en daarna nemen we de afslag naar het Binntal.
Onze eerste stop is in Ernen. Ernen profileert zichzelf als “Musikdorf”. Daar is nu weinig van te merken. Je kunt er een kanon afschieten. We lopen door de smalle straatjes van het dorp met erg oude houten huisjes en boerderijtjes. Bij Sportcafe Seiler ploffen we neer op het terras, in het zonnetje. De mevrouw die ons bedient vindt het wel erg veel werk om koffie voor ons te maken en dan willen we er ook nog iets lekkers bij. Maar, het lukt. Nog geen tien minuten later heeft Erwin een espresso dopio met abrikozentaart en ik cappuccino met een wafel en een klein kloddertje slagroom. Wie het kleine niet eert …. we zijn er blij mee.
Na de koffie stappen we weer in de auto en vervolgen we de smalle en kronkelige weg naar het einde van het Binntal, het kleine dorpje Fäld. Onderweg rijden we door de ongeveer 1 kilometerslange Binntal tunnel, de verbinding van Ausserbinn met Binn. Je kunt je voorstellen dat Binn met flinke sneeuwval voor de bouw van deze tunnel volkomen afgesloten zou zijn.
Afgelopen zomer hebben we een hele mooie wandeling gemaakt van Binn naar Fäld. Omdat het nu koud is besluiten we om de auto te parkeren bij Fäld en van daaruit een stukje te gaan lopen. We parkeren de auto op het grote parkeerterrein en besluiten om naar Mineraliengrube Lengenbach te lopen. Een tochtje van een half uur. In het verleden zijn rondom en in Mineraliengrube Lengenbach belangrijke vondsten gedaan. De groeve is nog steeds actief. Het eerste stuk is flink klimmen. Hond Indra heeft het er zwaar mee. Meestal loop ik achteraan maar deze keer loopt Indra achteraan.
De natuur is prachtig. De bomen hebben kleuren variërend van donkergroen naar geelgroen, bruingroen, oranjegroen … Het is erg mooi. Beetje jammer dat we continu de geur van koeienpoep in onze neus hebben. Op het pad liggen enorme koeienvlaaien. Koeienpoep hoef je blijkbaar niet op te ruimen.
Onderweg naar de Mineraliengrube staan regelmatig informatieborden met informatie over diverse soorten gesteente. Er liggen grote brokken steen bij ter illustratie en vermaak. Op de “kloppberg” bij de Mineralgrube kun je zelf stenen “kloppen”. Blijkbaar is dit een activiteit voor de zomer. Er is geen mens te bekennen, stenen zijn er volop. Ik vind twee mooie exemplaren met glittertjes. We eten een appeltje en daarna lopen we richting Fäld.
Fäld zegt zelf het mooiste, kleine dorpsplein van Zwitserland te zijn. Dat staat op het bord aan het begin van het dorp. In de zomer is het inderdaad schattig. Nu ziet het er een beetje sneu uit. Behalve een aantal stoer aangeklede fietsers op nog stoerdere fietsen valt er weinig te beleven. We gaan op het terras zitten van Hotel Bärgkristall. Ik neem een halve liter witbier, Erwin neemt een glaasje wit. Verkleumd van de kou lopen we terug naar de auto en tuffen we het smalle en kronkelige weggetje weer terug naar ons huisje.
Sportcafe Seiler in Ernen: https://www.sport-cafe.ch/
Landschaftspark Binntal: http://www.landschaftspark-binntal.ch/en/index.php
Mineraliengrube Lengenbach: http://www.grube-lengenbach.ch
Hotel Bärgkristall: /http://www.baergkristall.ch/ #!/
